Ocenianie kształtujące w naszej szkole

Dwa lata temu nasza szkoła przystąpiła do Programu Szkoły Uczącej Się – Całościowego Rozwoju Szkoły i rozpoczęliśmy wprowadzanie pewnej zmiany w systemie nauczania naszych uczniów – Oceniania kształtującego (OK).

Przypomnijmy – Ocenianie Kształtujące stosowane jest w wielu krajach. Najlepszym argumentem za jego wprowadzeniem są doświadczenia edukacji w Finlandii, gdzie ten sposób nauczania jest powszechny, a uczniowie osiągają najlepsze wyniki w badaniach PISA (Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów).

Ocenianie kształtujące nie jest żadną rewolucją, jest zgodne z intuicją nauczycielską. Najprościej można powiedzieć, że jest to dawanie uczniowi informacji zwrotnej o tym, co już opanował, czego powinien się jeszcze nauczyć i w jaki sposób ma to zrobić.

Nauczyciele realizujący zajęcia edukacyjne z poszczególnych przedmiotów stosują cel lekcji, kryteria sukcesu, informację zwrotną oraz wybrane przez siebie metody pracy i środki dydaktyczne. Dzięki zaangażowaniu rady pedagogicznej i wsparciu środowiska rodziców naszych uczniów system oceniania kształtującego skutecznie rozwija się, wzmacniając efektywność pracy w szkole.

Elementy OK, które stosujemy najczęściej to:

  • cele lekcji sformułowane w języku ucznia
  • kryteria oceniania – NACOBEZU
  • informacja zwrotna.

Wprowadzamy też wiele innych np. mapę myśli, ocenę koleżeńską, samoocenę, różnorodne techniki zadawania pytań, pytania kluczowe, zdania podsumowujące, zasadę niepodnoszenia rąk, losowanie patyczków.

KORZYŚCI DLA UCZNIA:

  • zna cel lekcji oraz kryteria sukcesu, które prowadzą do jego osiągnięcia
  • dysponując kryteriami sukcesu do sprawdzianu, może dobrze się do niego przygotować; wie, na co zwrócić uwagę podczas nauki
  • opierając się na podanych kryteriach sukcesu, jest w komfortowej dla siebie, bezpiecznej sytuacji, nie jest zaskakiwany pytaniami nauczyciela
  • analizując informację zwrotną, poznaje swoje mocne strony, wie, co już opanował, a nad czym musi jeszcze popracować, jak poprawić pracę oraz w którym kierunku dalej się rozwijać
  • poznając cele i kryteria sukcesu do każdej lekcji, bierze odpowiedzialność za proces uczenia się, uczy się samokontroli i samodyscypliny
  • proces nauczania oparty jest na współpracy nauczyciela i ucznia, a także ucznia z rówieśnikami, co sprzyja kształtowaniu umiejętności komunikacji interpersonalnej oraz samokształceniu
  • ma szansę uświadomić sobie, że wiedzę i umiejętności zdobywa przede wszystkim dla siebie, a nie dla ocen.

KORZYŚCI DLA RODZICA:

  • może zapoznać się z celami lekcji, porozmawiać z dzieckiem o tym, czego uczyło się podczas zajęć
  • ma szansę pomóc dziecku w przygotowaniu do sprawdzianu, w utrwaleniu treści odbytej już lekcji
  • kryteria do zadań edukacyjnych zachęcają dziecko do samodzielności, co odciąża rodzica
  • opierając się na informacji zwrotnej pozyskanej od nauczyciela, poznaje mocne strony swojego dziecka oraz wie, jakie umiejętności wymagają wspierania
  • zachęca do współpracy z nauczycielem, rozmowy na temat postępów dzieci w nauce i planowaniu najlepszych warunków do ich rozwoju.

KORZYŚCI DLA NAUCZYCIELA:

  • jego praca jest bardziej efektywna i widoczna
  • angażując ucznia w proces dydaktyczny, dzieli się z nim odpowiedzialnością za efekty w nauce
  • pozyskując od uczniów informację zwrotną związaną z realizacją zajęć, może ustalać najlepsze dla nich metody uczenia się, dostosowywać je do ich potrzeb
  • jeśli uzna, że cel nie został osiągnięty, może kontynuować pracę nad tym celem na następnych zajęciach
  • rozmawia z rodzicem i uczniem o konkretnych umiejętnościach, wiedzy dziecka, nie zaś o ocenach, co pomaga budować relacje i wpływa na atmosferę w klasie.